تصویر دوربری شده زنبور

تصویر دوربری شده زنبور

دراین پست سایت سنترگراف ، تصویر دوربری شده زنبور برای شما طراحان عزیز ایرانی گذاشته ایم.

• مناسب برای طراحی تابلو مغازه عسل فروشی و…
• مناسب برای طراحی برچسپ عسل و…
• و…

زنبور عسل

زنبور عسل یا مُنج گونه‌ای زنبور است که عسل می‌سازد. زنبور عسل این کار را با گردآوری شهد گل‌ها در کندو انجام می‌دهد.در فارسی به زنبور عسل منگ، منج، گُنج و مگس انگبین هم گفته می‌شود. زنبورهای هر کندو یکی از سه نوعِ زنبور ملکه، زنبور نر و زنبور کارگر هستند. زنبور عسل از حشرات اجتماعی است حتی اگر در خارج از کندو دارای غذای کافی باشد نمی‌تواند به تنهایی زندگی کند.

به دلیل نقش بسیار مهم زنبورعسل در گرده‌افشانی و افزایش باروری محصولات کشاورزی و میوه‌ها، سازمان جهانی غذا و کشاورزی یا فائو روز ۲۰ می هر سال را به عنوان «روز جهانی زنبور» نامگذاری کرده‌است.^[۳]

از گذشته زنبورعسل و انسان رابطه تنگاتنگی با هم داشته‌اند. از حدود ۲۵۰۰ سال پیش از میلاد انسان‌ها به زنبورداری روی آوردند. به نظر می‌رسد این کار اول در بین‌النهرین یا مصر صورت گرفت. در قرن ۱۵ و ۱۶ میلادی زنبورداری با پیشرفت زیادی روبه‌رو شد. با اختراع کندو‌های مدرن به دست لورنزو لورین لانگستروت در آمریکا انقلابی در این صنعت به وجود آمد.

زنبورهای عسل امروزه به چهار دسته کلی تقسیم می‌شوند :

_زنبور عسل درشت

یک شانک بزرگ می‌سازد و به صورت فصلی کوچ می‌کند. بومی شرق و جنوب شرق آسیاست.

_زنبور عسل کوچک

بومی بخش‌هایی از جنوب آسیاست و در گرده‌افشانی نقش موثری دارد. مانند زنبورعسل بزرگ یک شان می‌سازد اما رفتارش نسبت به زنبورعسل درشت آرام‌تر است.

_زنبور عسل هندی

از زنبورهای مورد استفاده برای پرورش در مناطقی از هند، آسیای میانه، و بخش‌هایی از چین مورد استفاده قرار می‌گیرد. فرار از کندوها در صورت استرس زیاد صورت می‌گیرد. کنه واروا از این زنبور به نژادهای اروپایی سرایت کرد.

_زنبور عسل اروپایی

ملکه :

زنبور ملکه، مادر اکثر زنبورهای موجود در کندو است. جنسیت ملکه ماده بوده و مهم‌ترین وظیفه‌اش تخم‌گذاری است. ملکه رهبر کندو محسوب شده و اگر ملکه را بردارند یا کشته شود و جانشینی برای او وجود نداشته باشد بعد از سه یا چهار ساعت تمام کارهای کندو متوقف می‌شود و زنبورها بعد از مدتی، (حدوداً دو روز) اگر داخل کندو تخم روز وجود داشته باشد شروع به تولید شفیره ملکه برای تولید ملکه جدید می‌کنند.

پس از مدت دو هفته ملکه‌ها از شفیره بیرون می ایند و با هم مبارزه می‌کنند تا سرانجام قوی‌ترین آن‌ها دوباره رهبری کند و کار را به عهده می‌گیرد اما اگر تخم روز داخل کندو نباشد، بعد از مدت کوتاهی کارگران شروع به بکرزایی می‌کنند و کندو نر ریز می‌شود و در معرض نابودی قرار می‌گیرد. ملکه از اواخر فروردین تا اواخر خرداد در شرایط متعادل روزانه حدود ۱۵۰۰ تا ۴۰۰۰ تخم می‌گذارد.

ملکه‌ها و کارگرها از تخم‌های لقاح شده (۳۲ کروموزوم) و نرها از تخم‌های غیر لقاح شده (۱۶ کروموزوم)، به وجود می‌آیند. طول بدن ملکه بسته به هر نژاد متفاوت است و به‌طور طبیعی بیش از ۵ سال می‌تواند زنده بماند. در زنبورداری تجاری به علت کاهش تخم‌ریزی بیش از دو سال از یک ملکه استفاده نمی‌شود. (در سال اول ۵۰٪ و در سال دوم ۲۵٪ تخم‌ریزی می‌کند و در سال‌های آینده ۲۵٪ تخم می‌گذارد به همین دلیل زنبوردار، ملکه را در سال سوم حذف می‌کند).

ملکه زنبور عسل در زمان شفیرگی، عسل و گرده نمی‌خورد و به جای آن ژل رویال که از غدد ترشحی زنبوران کارگر می‌باشد مصرف می‌کند و بخاطر همین تک غذا بودن در ۵ روز اول زندگی ۱۲۵۰ برابر بزرگتر از بقیه زنبوران می‌شود و عمر این زنبور از حدود ۴۵ روز به ۵ تا ۷ سال افزایش پیدا می‌کند و شفیره‌ای که از عسل و گرده تغذیه شود هیچگاه به ملکه تبدیل نشده و کارگر خواهد شد. ملکه تا آخر عمر توسط ژل رویال تولیدی کارگران تغذیه می‌شود.

از فراورده‌های زنبور عسل می‌توان به ۱-عسل  ۲-موم  ۳-بره موم  ۴-ژله رویال  ۵-گرده  ۶-زهر اشاره کرد.

زنبور نر :

تخم‌های بارور نشده ملکه به زنبورهای نر تبدیل می‌شوند. حجره‌های محل پرورش زنبورهای نر نسبت به زنبورهای کارگر بزرگ‌تر است. زنبورهای نر فاقد نیش و توانایی جمع‌آوری گرده و شهد هستند و تنها وظیفه آنها جفت‌گیری با ملکه است. آنها تعداد کمتری نسبت به زنبورهای کارگر دارند. زنبورهای نر سر و بال‌های بزرگی دارند و تا می‌توانند عسل می‌خورند.

البته زنبورهای نر پس از جفت‌گیری می‌میرند و عمر آنها تقریباً ۲۴ روز است. گرچه زنبورهای نر از نظر ژنتیکی هاپلوئید هستند ولی برای اولین بار Rothenbuhler در سال ۱۹۵۷ نرهای زنبور عسل را مشاهده کرد که ترکیب بافت‌های آن هاپلوئید و دیپلوئید بودند.

متعاقب آن محققین دیگر این اکتشاف را تأیید کردند. تا قبل از این کشف چنین تصور می‌شد که تخم‌های هموزیگوت دیپلوئید می‌میرند و قابلیت ادامه حیات نداشته و نمی‌توانند به زنبور نر تبدیل شوند. ولی Woyke در سال ۱۹۶۲ و ۱۹۶۳ ثابت کرد که تخم‌های دیپلوئید نر تفریخ شده ولی لاروهای حاصله بوسیله زنبورهای کارگر خورده می‌شوند. این محقق در مطالعات مختلف به این نتیجه رسید که تخم‌های دیپلوئید نر که در شرایط طبیعی قادر به ادامه حیات نیستند را می‌توان به‌طور مستقل و مجزا از کلنی و در داخل انکوباتور پرورش داده تا اینکه تبدیل به زنبور نر دیپلوئید شوند.

Woyke در سال ۱۹۶۷ در بیست و یکمین کنگره بین‌المللی تحقیقات زنبور عسل، علت خورده شدن لاروهای نر دیپلوئید در داخل کندو توسط زنبورهای کارگر را بدین صورت گزارش نمود که فرمون مخصوصی توسط لاروهای نر دیپلوئید ترشح می‌شود که زنبورهای کارگر با دریافت این فرمون به وجود آنها پی برده و رفتار غریزی همخوارگی آنها تحریک شده که منجر به خوردن اینگونه لاروها می‌گردد.

زنبور کارگر :

جنسیت زنبورهای کارگر ماده بوده و بیشتر جمعیت کندو را تشکیل می‌دهند. طول بدن آن‌ها تقریباً ۱۰ میلی‌متر می‌باشد. در یک کندوی قوی با بیش از ۱۰ قاب، حدود ۷۰ هزار زنبور کارگر وجود دارد. زنبورهای کارگر با اینکه ماده هستند توانایی بارور شدن ندارند؛ ولی در صورت نبودن ملکه در کندو می‌توانند تخم ریزی کنند؛ که در زنبورداری نرزا گفته می‌شود؛ که این تخم‌ها به دلیل عقیم بودن زنبور کارگر به زنبور نر تبدیل می‌شود.

نیش زنبورهای ماده خاردار بوده و طول آن در حدود ۱ میلی‌متر می‌باشد. به خاطر وجود همین خارها پس از نیش زدن و ورود زهر به بدن موجوداتی که ساختار گوشتی دارد نیش در پوست گیر کرده و موجب جدا شدن کیسه زهر از زنبور می‌شود؛ و پس از چند دقیقه زنبوری که نیش زده خواهد مرد. این باور اشتباه وجود دارد که زنبورها به صورت آگاهانه اقدام به نیش زدن می‌کنند و به عبارتی خود را فدا می‌کنند ولی زنبورها به هیچ وجه نمی‌دانند بعد از نیش زدن کیسهٔ زهرشان پاره خواهد شد.

وظایف زنبورهای کارگر :

• رفتن به خارج از کندو و تهیه عسل از شیره گل‌ها
• جمع‌آوری گرده گل
• تغذیه نوزادان
• تهیه صمغ برای پوشاندن شکاف‌ها و روزنه‌ها جهت جلوگیری از ورود نور و مواد خارجی به کندوکه به آن بره موم می‌گویند.
  • تهیه آب برای ادامه حیات و نمک برای رشد نوزادان
• نگهبانی و رسیدگی به وضع نوزادان و ملکه و پرستاری از آنان
• تمیز کردن کندو و تهیه هوای مورد نیاز آن
• انبار کردن اندوخته‌ها و مرمت کندو

تعدادی از کارگران در هر ساعت شیره دویست تا سیصد گل را مکیده و به کندو می‌آورند و به مأمورهای حمل و نقل تحویل می‌دهند و آن‌ها نیز عسل دریافت کرده را انبار می‌کنند. در ورودی لانه چندین زنبور پاسداری می‌کنند و مانع ورود حشرات بیگانه و غارتگر می‌شوند. در داخل کندو عده‌ای مأمور نظافت هستند و فضولات زنبوران نر را که کاری جز خوردن عسل ندارند از کندو بیرون می‌برند. چند زنبور هم با بال زدن پیوسته حرارت کندو را تعدیل و هوا را تهویه می‌کنند. پرستاران هم مواد غذایی را به نوزادان و ملکه می‌رسانند. غذای ملکه ژل رویال می‌باشد.

مطالعه بیشتر